Airlie Beach

DAG 15

Na de nachtrit van 0.40u arriveren we in Airlie Beach. De uitvalbasis voor de prachtige Whitsundays. Eigenlijk viel de nachtrit heel goed mee... duurde 6 uren waarvan we beiden bijna de hele tijd geslapen hebben... buiten m'n verwachting want het vliegtuig was erger.

We logeren in ‘Bush Village Resort' in een prachtig vernieuwd huisje... er is zelfs een inloopdouche... wat een luxe. De voorbije weken niet zo luxueus geaccomodeerd geweest. Het ontbijt is ook echt lekker met toast, warme muffins en fruit.... wat wil je meer? Eerst wat boodschappen gedaan en dan Airlie Beach verkennen. Het was warm maar bewolkt... jammer want daardoor kleurde het water minder turkoise! ;)

In het cetrum van Airlie Beach is er een lagoon waar Milan een zwempje heeft gedaan maar daarvoor vond ik het toch wat te frisjes. We hebben ook schelpen en mooie stenen gezocht op het strand.

Eigenlijk valt er in Airlie Beach niet superveel te beleven... het ene bookingskantoor naast het andere... het ene souvenirwinkeltje naast het andere... en het ene restaurant naast het andere. Airlie Beach is echt gewoon een uitvalbasis om naar de eilanden in de Whitsundays te gaan of te cruisen op de Great Barrier Reef. Maar da's voor morgen...

Baralaba - Rockhampton

DAG 14

Laatste dag op Myella.

In de ochtend gaan we weer paardrijden... Dus paarden zadelen. Ik help Milan met Qantas en wat gebeurt er? Dat paard gaat op m'n - onlangs gebarsten - dikke teen staan. Aiaiai! Dit wordt een blauwe teen.... Mijn tenen zien af met me de laatste maanden! :p

Het wordt deze keer een hele lange rit... meer dan 2 uren. We blijven niet op de paden maar gaan dwars doorheen de grasvelden. Precies zoals in de films! Machtig! Ik ga dit missen... ik heb ongelooflijk genoten van die rustige ritten in de wijdse vlakte.

Na lunch gaan we nog eens mee met de 4x4 samen met een bende 14-16-jarigen die van over de hele wereld in Australie op kamp zijn. Ja sante, zo'n ‘summer camp' wil ik ook wel gedaan hebben! Milan wil het ook doen als hij later groot is... maar dit is buiten mama's budget gerekend want dit waren uiteraard rijkeluiskinderen... ‘dad owns the company'... you know what I mean! ;)

Op Myella loopt er een wedstrijd (waar wij beslist niet gek genoeg voor zijn): om ter langst je hand bovenop een mierennest 'vleesetende mieren' houden. Het record stond op 10 min. 14 sec. En ja hoor in de groep was er een Amerikaans meisje en Duitse jongen die zot genoeg waren om dit te verbreken. Ongelooflijk ‘creepy' om te zien: die mieren knabbelen dus gewoonweg aan je hand... toen het record gesneuveld was, zag je wat de mieren aangericht hadden... allemaal kleine, bloedende wondjes aan je hand. Als je daar een slang oplegt, is die na een paar uur opgegeten. Echt vies! Snap je nu waarom ik niet gek genoeg ben om aan dat record mee te doen?!

Met de 4x4 ging het dan verder naar Wallaby Hill waar je een uitzicht kreeg over heel het Myella-gebied... immens groot!

Tijd om terug te keren want om 16.30u ging de bus terug naar Rockhampton. Het werd een emotioneel afscheid en er rolden wat traantjes... Milan kon ongelooflijk moeilijk afscheid nemen van Wally, de superschattige kangoeroe. Gelukkig was er zijn mini-knuffelkangoeroe die de pijn verzachtte... Raad eens hoe hij heet?

Baralaba: Myella Farmstay

DAG 13

Eigenlijk kan je vandaag vergelijken met gisteren...

Maar zoals meermaals in Australie weer een koude nacht achter de rug. We sliepen nochtans in een huisje maar geen verwarming voorzien en daar 's nachts de temperaturen tegen het vriespunt aanleunen, slaap ik dus met een fleece en legging! :p Australie is echt niet voorzien op koude... dikwijls is het dinner ook buiten dus kan je je maar ook beter voorzien met fleece en muts!

Oke, wat was er vandaag anders dan gisteren? Beslist het paardrijden!

Bij mij ging het al veel vlotter, Rebel luisterde betrekkelijk goed naar wat ik wou. Milan daarentegen liet zijn paard zomaar doen. Toen Qantas een kangoeroe spotte en schrok, lag Milanbijna van zijn paard. Milan reageerde niet zoals hem geleerd was... Een beetje verder vond Qantas het leuk om dicht tegen een boom aan te wandelen... geen erg voor dat paard natuurlijk maar Milan moest onder de takken door. We hadden geleerd indien dit zou gebeuren we naar voren moesten leunen en wat deed Milan? De tak beetnemen! 'Laat los, laat los...' ik mocht roepen wat ik wou maar Milan had er geen oren naar. Het paard bleef niet staan en Milan totterde van het paard af. Geluk bij een ongeluk dat hij de tak vasthad want die brak zijn val. Milan keiboos natuurlijk! Shane, onze gids, speelde op safe en van dan af aan moest Milan met zijn paard 'aan de leiband'. Maar bon, geen ongeluk gebeurd... oef!

Tijdens onze rit kregen we ook twee pythons te zien en natuurlijk - ik val in herhaling - vele kangoeroes en wallabies.

De middag was relaxed vandaag. Lekker lui in de hangmat met Wally, de kangoeroe, op schoot. Zalig! We soesden beiden gewoon weg in slaap! Tot hij kaka deed op mijn schoot! :p

Milan leerde bij Peter ‘to crack a whip'... een soort lange zweep leren knallen tegen de grond. Niet gemakkelijk zo blijkt. En neen, ik wou dit niet proberen, lag veel te gezellig in ‘the hammock'.

Tegen 17u zijn we met de BMX naar de zonsondergang gereden. Prachtig weeral! Jongens, ik heb hier al zoveeeeeeeeeeeeeeeel mooie zonsondergangen gezien!

Rockhampton - Baralaba

DAG 12

Om 6.30u worden we opgepikt voor ons verblijf op de boerderij in 'the outback' van Queensland. Het is een rit van 1,5u maar nog op tijd daarom van het ontbijt mee te genieten. Boterhammen met pindakaas... niet typisch Australisch maar lang geleden dat ik dat nog eens gegeten heb. ;)

Het valt me op dat 'the outback' hier superdroog is. Ik verwachtte dit in 'the red centre' maar eigenlijk minder hier daar dit 'the beef capital' genoemd wordt maar blijkbaar halen de koeien en paarden genoeg voedingsstoffen uit dat droge gras. De koeien zien er ook grappig uit, ze hebben afhangende oren... koddig! :p

Na het ontbijt maken we kennis met Wally, een wees-kangoeroe van 10 maanden oud... wat een schatje! Er is nog een kleintje ook... 6 maanden en je kan hem overal meedragen in een draagzak... precies zoals mama's buidel. Wally's mama is doodgereden en Wally zelf is gered geworden uit de buidel. Dus ja, nu vertroetelen alle toeristen beide kangoeroes! <3

Tijd om onze versleten plunje aan te trekken want 'we go horse riding'. Als ik de naam van m'n paard hoor, ben ik toch een beetje ongerust: 'Rebel'... gaat dat wel goed komen? Buiten het feit dat Rebel helemaal niet doet wat ik hem opdraag, is hij een braaf paard! :p

Paard gezadeld, helm aan en daar gaan we... de rit is fantastisch! We rijden doorheen de Australische outback... op het Myella domein wat 2600 acres groot is. Een uurtje genieten van de rust, de stilte, de natuur en de massa's kangoeroes. Het geeft je een ongelooflijk vrij gevoel!

Na de rit moeten we ons paard borstelen en voederen. En dan is het tijd om zelf gevoederd te worden! Een heerlijke lunch 'home cooked'... echt lekker: pompoensoep, 'meat pie', pasta- en aardappelsalade, groenten en mango van hun eigen boomgaard. Jammie! De beste lunch tot zover in Australie!

Na de lunch mogen we in de laadbak van de 4x4 voor een rit doorheen het ruige landschap. We gaan kijken of de waterpoelen niet droog staan... indien dit het geval is (wat zo bleek te zijn) krijgen de paarden vitamines bij in hun water. En weer de ene kangoeroefamilie na de andere gezien...

Na de avontuurlijke rit moeten de kalfjes met de fles melk gegeven worden. Een zware klus ondervindt Milan want kalfjes zijn gulzige dieren als het op hun fles aankomt! :p Ook koeien melken kan niet ontbreken en ik blijk er nog redelijk goed in te zijn ook... er schuilt meer boerin in me dan ik dacht! :p

Na het koeien melken heeft Milan nog even rond gecrosst op de BMX tot de avond viel.

We sluiten de avond af met een alweer heerlijk dinner.Die 'home cooked meals' smaken hoor!

Brisbane - Rockhampton

DAG 11

Tricia en Zaneta doen om 6u 's ochtends heel veel moeite om ons nog een lekker ontbijt voor te schotelen. En wat moet ik natuurlijk zeker eens geproefd hebben? Vegemite. Een woord heb ik ervoor: JAKKES!!! Ik heb echt veel moeite moeten doen om het niet weer uit te spuwen... Tricia en Zaneta vonden het hilarisch natuurlijk. Sommigen groeien op met Vegemite in de papfles... tjonge, een verschrikkelijk zout goedje!

We staan net op tijd op de luchthaven voor onze vlucht naar Rockhampton. En wat blijkt? Deze vlucht bestaat niet meer! HELP! 'Don't worry, love'... bij de helpdesk boeken ze me om naar een andere vlucht. En een uurtje later zit ik op het vliegtuig richting Rockhampton.

Geen pick-up deze keer dus met de taxi naar het hotel. Het Criterion hotel blijkt een prachtig historisch gebouw te zijn aan de Fitzroy river. Niet slecht! ;)

In Rockhampton valt er eigenlijk niet veel te beleven. We verblijven er enkel omdat we morgen om 6.30u worden opgehaald voor onze 'farmstay'.

In de namiddag - na een dutje want de korte nachten begonnen in m'n kleren te kruipen - hebben we wat gekuierd door het stadje. Niet te veel actie want het was broeierig warm.

Het dinner hebben we genomen in 'the Bush Inn', de aanpalende taverne in dit historisch gebouw in dezelfde unieke stijl. Het paste zo echt in de sfeer van deze 'beef capital' met z'n cowboys! Morgen zien of we ook voor het Australisch boerenleven gemaakt zijn! :)

Brisbane

DAG 10

Vandaag zit ons avontuur in 'the red centre' er op. We nemen een binnenlandse vlucht richting Brisbane. En 't goede nieuws van de piloot: het is 26 graden! Yes!

Op de luchthaven worden we heel hartelijk verwelkomd door Tricia en Zaneta. Tricia is een pennenvriendin die ik - volgens haar herinneringen - heb leren kennen toen we 14 waren... dat zou wel eens correct kunnen zijn en via Facebook was contact houden veel gemakkelijker geworden. We hadden elkaar voordien nog nooit gezien dus best wel spannend. Maar alles fantastisch dus!

Ze namen ons beiden op sleeptouw om toch een beetje de sfeer van die toch wel grote stad op te snuiven. We reden naar Brisbane River waar we getrakteerd werden op een echte Aussie barbecue en die hou je natuurlijk in het park. Die Aussies zijn zo joviale mensen, zo open... praten tegen iedereen die ze er in het park tegenkomen alsof ze ze al jaren kennen. Dus helemaal niet zoals ik ben! ;) De bbq was heerlijk! En met de zon die onderging op de achtergrond een prachtig gezicht! Natuurlijk wel jammer dat om 17.30u je dag er al op zit nu in winter down under. Naast de bbq-lekkernijen heb ik ook nog geproefd van de typische Australische zoetigheden... en ja vooral veel suiker! Niet echt helemaal m'n ding maar wel tof van Tricia dat ze daaraan gedacht had want zo heb ik elk Australisch dessert of snoepje eens geproefd.

Na de bbq hebben we de City Cat genomen... een boot die de verschillende plekken in de stad met elkaar verbindt. Aan 'South Banks' zijn we uitgestapt want daar is het hart van de stad... een promenade met restaurants en een aangelegde lagune. Het is er zo gezellig! Milan heeft er in het donker in een'fonteinenspeelpark' geravot tot hij het toch wat koud begon te krijgen.

We sluiten de dag af op een terras op Mount Cootha, daar zie je een zicht op heel de stad en surroundings. Waw, wat is Brisbane groot!

Bij de ouders van Tricia in de buitenwijk van Brisbane blijven een nachtje logeren. Vlug naar dromenland want om 5.30u gaat de wekker voor onze vlucht naar Rockhampton.

Desert Park - Alice Springs Sight seeing

DAG 9

Vandaag is onze laatste - echte - dag in Alice Springs aangebroken. Ik kan niet geloven dat we al 10 dagen weg zijn van huis. Help!!!!!!!!!! Het vliegt!

Om 7.45u worden we aan de hostel opgehaald voor een bezoek aan de 'Desert Park' in de buurt. Het is een zeer groot domein aan de voet van Mount Helen. Je leert er een heleboel over vogels en planten uit de omgeving. Om 10u nemen we ook deel aan een vogelvoorstelling waarbij roofvogels over je hoofd zoeven. Het leukste vonden we het 'kangaroo park'. Je wandelt er een omheining binnen en wandelt gewoon tussen de kangoeroes. Onze voormiddag sluiten we af in 'the nocturnal house'.

Het was een leuke ochtend maar het blijft een park waar de dieren gehouden worden. We hebben de afgelopen dagen al zoveel meer beleefd en gezien in 'the wild'!

Vanmiddag zetten we onze Hop-on-hop-off-tour verder. Dus met de bus naar de laatstebezienswaardigheden van Alice Springs. Het weer verandert razendsnel en gelukkig zijn de twee laatste bezoekjes binnen want het begint nogmaals te regenen... Ben ik echt wel in Australie?! ;)

Als leerkracht wou ik 'The School of Air' niet missen. Waw, zo'n schitterend initiatief. Het gebeurt natuurlijk zoals jaren geleden niet meer via de radio maar sinds 2005 zijn ze allemaal definief overgeschakeld op het internet. The School of Air geeft les aan 140 kinderen van 6 tot 14 jaar. Na die leeftijd is de enige mogelijkheid tot educatie 'boarding school'. Ik kan je nog zoveel meer vertellen over the School of Air... maar je kan natuurlijk ook gewoon googelen he! ;)

Na een dik uur pikt de bus ons weer op voor wat voor Milan beslist het hoogtepunt is van de bezienswaardigheden in AS, nl. 'the Reptile Centre'. In terraria zie je er verschillende 'lizards' en slangen. Niets speciaals maar in een van die ruimtes loopt Frank, een goanna. Je kan hem gewoon aaien. Niet over zijn hoofd of aan zijn staart want dat heeft hij niet graag, wel zijn rug. In de gietende regen zijn we buiten even gaan kijken naar de aquarium waar een krokodil zit. 'No swimming'... dat vond Milan wel heel grappig. Om 15.30u is er nog een kleine voorstelling en wat mogen we achteraf... verschillende 'lizards' op de schoot nemen of misschien eens een slang in de nek? Natuurlijk willen we dat! Rarara, wat Milan nu weer als huisdier wil? Indeed... a snake! Ik heb hem even zoet kunnen houden met een fopslang! ;)

Normaalgezien is het van daar terug naar de hostel maar de vriendelijke buschuffeur Ramona brengt ons naar Heavitree Gap. Het enige plekje dat we in AS nog niet gezien hadden en 'a must do' was. Heavitree Gap is dus een rots en aan de voet ervan ligt een caravanpark. Die caravans interesseren me niet maar wel de wallabies die er bij zonsondergang naar beneden komen. Aan de receptie kan je er een zak eten kopen op de wallabies te voederen. De wallabies leven er gewoon in het wild maar zijn verwend door de toeristen uit het caravanpark omdat ze er eten krijgen. Tja, waarom zou je dan zelf op zoek gaan naar eten he? En dat weten die wallabies... tegen zonsondergang dalen ze uit hun slaapplaats naar beneden en en komen uit je hand eten. Zo tof! De ene is natuurlijk al banger dan de andere maar als je geduldig bent, is het geen probleem. We kregen zelfs meer dan eens een kleine Joey in de buidel te zien. We bleven er zo'n 2 uren tot we versteven waren van de kou! ;)

Een hapje eten leek me niet slecht en in het caravan park was het 'Fish and Chips night'... wat zich vertaald als frieten en een vis met oliebolomhulling ;) op een groot vel papier... kan het nog vettiger?! ;) Nu ja, met de muzikant op de achtergrond en een heleboel Aussies die uit een papier eten, was ook ditweer een toffe ervaring!

Met de taxi terug naar de hostel en hup in bed want morgen vliegen we richting Brisbane.

Alice Springs sight seeing

DAG 8

Vandaag slapen we uit... of dit is toch de bedoeling maar mij lukt het niet... om 7.30u klaarwakker. Gelukkig kan Milan wel uitslapen tot 9u.

Vandaag hebben we geen tour gepland. Nog even op ons eentje de stad bekijken. Het is een warme dag vandaag dus lunch op 'Anzac Hill'. Van daaruit wandelen we naar 'the Royal Flying Doctor Service'. Wie heeft het niet gezien enkele jaren geleden... 'The Flying Doctors' op TV? Wij thuis in ieder geval wel. Het is in ieder geval een schitterend initiatief. Wisten jullie trouwens dat dit een privemaatschappij is? We kregen er een film te zien met de geschiedenis en werking van de RFDS en konden het allemaal van dichtbij meemaken met zicht op de communicatiekamer. Er waren op het moment twee 'rescue operations' aan de gang. Eentje had zelfs code 1 wat dus levensbedreigend betekent, de andere was een man ergens bij Uluru maar daar ging het 'maar' over code 2... niet levensbedreigend. In het museum kon je er meer hebbedingetjes zien. Het eigenlijke vliegtuig hadden we enkele dagen geleden al gezien aan het 'Aviation Museum'.

Vandaaruit terug naar het centrum van Alice Springs. Tijd voor souveniertjes! Ik wou Alice Springs niet verlaten vooraleer ik een galerij had gezien. Doen dus! Prachtige Aboriginalwerken hingen er... en kunstliefhebber als ik ben, ik heb het niet kunnen laten er eentje op de kop te tikken. De meesten zijn in felle kleuren maar da's minder mijn ding... ik ben gegaan voor een sober wit werk op een zwarte doek.

Na de galerij naar de echte souvenir shops voor enkele echte Aussie-hebbedingetjes! We sluiten de avond af bij de Italiaan in de buurt daar het donker begon te worden en de lucht weer grijs werd. Blijkbaar ligt die Italiaan in een 'non alcohol area' want je kon er geen alcohol verkrijgen. Raar he!

Terug naar de hostel om valiezen te pakken want morgen was reeds onze laatste volle dag in Alice Springs.