Dag 23

Vanmorgen om 5.30 op want onze internationale vlucht richting Kuala Lumpur ging al om half acht. Onze chauffeur van de laatste drie dagen bracht ons ook vandaag naar de luchthaven. Een heel vriendelijke man!

Tijdens onze vlucht zaten we naast een Cambodjaanse vrouw die voor de eerste keer met het vliegtuig op reis ging… voor de eerste keer buiten Cambodja. We babbelden even en ze bleek een directrice te zijn van een plaatselijke privé-lagere school. Vierentwintig jaar was ze!

De studie voor leerkracht duurt 2 jaar en voor directeur moet je enkele maanden een ‘seminarie’ volgen.

Ze werd op haar reis begeleid door haar Japanse lerares en de reis werd volledig betaald door een Japanse leerkracht ginder.

Onderwijs in Cambodja is altijd betalend, vandaar dat het ook zo moeilijk is om de Cambodjaanse kinderen naar school te krijgen. En in de internationale scholen zitten enkel rijkere Cambodjanen, bvb. kinderen van tandartsen ofzo en uiteraard buitenlanders. Tja en privéscholen niet anders dan bij ons hé, voor de rijkere klasse.

Maar blijkbaar zullen leerkrachten daar niet veel aan overhouden daar haar reisje gesponsord moet worden door de Japanse leerkrachten… Leuk voor haar dat ze die kans krijgt!

Vanuit Kuala Lumpur vlogen we richting ‘Pulau Pinang’, beter gekend als Penang. De vlucht duurde maar 40 min. en toen we Penang naderden, zagen we een heleboel heel hoge gebouwen, bijna wolkenkrabbers. Dit had ik niet verwacht!

In Cambodja reden ze rechts, hier is het weer, zoals in Thailand, links. Dit is altijd even wennen! We stopten met de taxi voor een erfgoedgebouw dat omgetoverd was tot guesthouse in het centrum van Georgetown, ook op de UNESCO werelderfgoedlijst.

De kamer is netjes en er is airco, de badkamer is gemeenschappelijk. Voor 2 dagen kunnen we daarmee leven! ;)

Even uitstippelen wat we morgen gaan doen want morgen gaan we op eigen houtje op pad. Voor de eerste keer tijdens onze drie weken, kregen we een gratis stadsplan om de stad te verkennen. Dat zal morgen handig zijn!

’s Avonds zijn we dan even verderop naar de eetkraampjes langs de straat geweest om eens Maleisische lekkernijen te proeven. Naar ’t schijnt hebben ze in Penang de beste eetkraampjes uit heel Maleisië. Het was durven… ik had geen flauw idee van wat ik ging eten maar er zat/stond keiveel volk. En geloof me het heeft écht gesmaakt. Ik mag zelfs zeggen naar mijn smaak het beste Zuid-Oost Aziatisch gerecht dat ik de afgelopen weken gegeten heb. En ’t kostte me 75 eurocent! ;)

Milan wou liever een boterham met Nutella J – die we nog uit Thailand hebben meegebracht – dus even om brood en dat hebben we dan hier in de hostel getoast. Ook hem heeft het gesmaakt dus iedereen tevreden!

En nu vroeg in bed want de dagen in Siem Reap waren eigenlijk héél vermoeiend, vond ik, maar aan mijn klein ventje merk je er niets van! ;)

PS Maleisië blijkt een moslimland te zijn dus daar zal ik dan als vrouw ook even rekening mee moeten houden maar tot zover geen onaangename ervaringen.

Het land lijkt op het eerste zicht beter “ontwikkeld” dan Cambodja. Ik heb al een heleboel westerse merken gespot.